Het dragende principe van origami is het verspreiden of indirect compenseren van externe druk.

Het is als een stuk papier. Wanneer het papier wordt gevouwen, wordt het in meerdere punten gedwongen en de uiteindelijke vorm heft de externe druk op.

Een ogenschijnlijk eenvoudig stuk papier of meerdere stukjes papier zullen enorm worden vrijgegeven na combinatie, en de schadevormen van de brug zijn divers. Daarom is het noodzakelijk om te vouwen om het resultaat van het uitoefenen van kracht te tonen, wat ook de combinatie van structuur en mechanica weerspiegelt.

Papier heeft veel capaciteit wanneer het is opgevouwen en hangt af van de belasting van de papiervezels. Nadat het papier in een overeenkomstige vorm is gevouwen, heeft elke helling een overeenkomstig draagvermogen en kan natuurlijk een grotere kracht weerstaan.

Je kunt ook een paar stukjes papier krijgen om mee te experimenteren. Je kunt drie stukjes papier pakken, het papier in kubussen, cilinders en driehoekige prisma's vouwen en ze aan elkaar plakken. Dan kun je het boek op de drie bladen leggen en kijken welke meer draagkracht heeft. Sterker nog, de draagkracht van papier wordt vooral bepaald door het aantal gezichten. De cilinder heeft een hoger draagvermogen dan de cilinder.